Vrienden als zij zijn goud

Ik ben wat stiller op mijn blog. De mensen die al lange tijd met me meelezen weten dat er dan meestal wat aan de hand is. Dat is nu ook het geval. Ik wil er hier niet verder op in gaan, maar laat ik het erop houden dat het een pittige tijd is momenteel. 

Ik heb geleerd dat alles wat je aandacht geeft groeit, dus om die reden heb ik vrijwel geen vrienden geïnformeerd. Soms gaan stormen vanzelf weer voorbij en bovendien is het niet alleen mijn verhaal. 

En eigenlijk gaat deze tekst ook niet over mij.

Laat ik vooropstellen dat ik van al mijn vriendinnen (en vrienden!) intens veel hou. Allemaal hebben ze een groot deel van mijn hart en allemaal hebben ze al vaak en veel voor me betekend. Soms doet iemand echter iets bijzonders. Dan verdien je een extra zonnetje. 

Ik schreef al eerder over vriendin D. en hoe dol ik op haar ben. Het gekke is dat zij en ik elkaar lang uit het oog zijn verloren. Door allerlei omstandigheden is er jaren geen contact geweest. Ik snap niet waarom, maar kennelijk ben ik daar zelf de oorzaak van. En wat heb ik daar intens veel aan gemist. 

Laatst ging ik een nachtje logeren bij haar. Het voelde als vakantie. Voetjes op de bank, thee erbij en goede gesprekken. En er werd voor me gezorgd! Toen ik naar bed ging vond ik een pakketje met chocolade en wat te lezen. Zo attent en lief kom je maar zelden tegen.

Afgelopen weekend vertelde ik haar wat me momenteel bezig houdt. Vandaag werd er een pakketje bezorgd. 

D. wat heb ik je lief. Dankjewel voor al je steun. Ik ben intens blij dat je weer in mijn leven bent. Blijf alsjeblieft voor altijd. 

Ik hartje jou!

NB sorry heren, de vrijgezellige status is inmiddels verleden tijd…