De laatste vakantieweek staat in het teken van afhandelen van achterstallig onderhoud. What’s app berichten die ik al lang moest beantwoorden, een mailbox die met rode vlaggen en uitroeptekens overduidelijk om aandacht schreeuwt, teksten die nog gecorrigeerd moeten worden en gedachten die ik al zo lang aan mijn digitale dagboek wil toevertrouwen. Dat wat het hardste roept krijgt doorgaans de meeste aandacht dus de afgelopen twee dagen ben ik bezig om mijn mail op te schonen. Terwijl ik daarmee bezig ben valt mijn blik op mijn mapje “bewaar”. Tussen alle belangrijke mail met inloggegevens van sites en andere meuk staat een heel rijtje met dezelfde afzender. Het zijn automatisch gegeneerde berichten afkomstig van een blog. Mails die ik heb bewaard omdat die blogs ooit voor mij, aan mij, of over mij zijn geschreven. Al lezend doorloop ik mijn eigen donkere tunnel tot aan het lichtje aan het eind. Werkelijk álles staat erin. Van de mooie straten van Parijs, naar de rust van de mooie wateren van Plitvice, van horen dat je plotseling je huis uit moet naar met tranen in je ogen voor de voordeur van je nieuwe huis staan, van vriendschap en liefde naar ruzie, genegenheid, pijn en verdriet. Een rollercoaster van een nieuwe vriendschap, ontstaan in de woeste wateren van een scheiding en een wankel huwelijk. Vallen, opstaan en opnieuw beginnen. Ik deed het mede met zijn steun.
Al lezend komt het besef. Kan ik je ooit voldoende bedanken voor wat je deed Mars? Hoe je er altijd voor me was en me steunde met lachende schapen of een indringende tekst die me een hart onder de riem of hysterische huilbuien gaf.
De conclusie is dat ik je niet voldoende kan bedanken. Wat ik je wel kan geven is ook een blog. En een ereplaats in mijn vriendenkast. Niemand buiten mijn lieve Ed is er zoveel geweest als jij. En als woorden niet toereikend zijn dan moet ik misschien maar gewoon mijn mond houden.
Het spijt me van alles wat ik niet was voor jou. Ik heb genoten van alles wat ik wel kon zijn.
Praat met de maan en als hij zich door zware wolken even niet laat zien: je weet.
#gitb
♡
Marga
Readmarga 