januari 2018

Van een vriendin mocht ik het boekje ‘Boek voor verloofden en jonggehuwden’ (geschreven/samengesteld door H.L. Batenburg) lenen. De publicatiedatum wordt niet genoemd, maar het werkt dateert van ergens tussen 1900 en 1950. Het epistel bereidt verloofden en jonggehuwden voor op het huwelijkse leven en dan alleen op het gebied van gemeenschap en de gevolgen van deze ‘vleselijke lusten’.

Zin om te seksen?

Ik lees wat passages voor aan mijn puber, die niet meer bijkomt van het lachen. Hij kreeg zijn voorlichting al op dertienjarige leeftijd van dokter Corrie en dat ging ongeveer zo: Dit is een piemel, dit is een vagina, de piemel gaat in de vagina en dan komt er een kind. Als je dat wilt. Als je dat niet wilt, doe je er een condoom omheen.

Heldere taal. In dit boek zijn er maar liefst 108 pagina’s nodig om de technische kant van het hele seksgebeuren uit te leggen. Terwijl ik het lees, stel ik me voor dat een totaal onwetende vrouw dit boekje ontvangt ter voorbereiding op haar aanstaande huwelijk. De zin om te seksen zou me totaal zijn ontgaan.

No Kamasutra

“Er zijn weinig vraagstukken die zo zeer verdienen dat onze belangstelling er levendig door opgewekt, onze nieuwsgierigheid er door geprikkeld wordt, dan het gewichtige onderwerp der verrichtingen, die ten doel hebben het voortbrengen van nieuwe wezens en de eindeloze voortzetting der soorten.”

In het voorwoord begint het al goed. Seks is niet bedoeld voor genot, maar voor het voortbrengen van nieuwe wezens van onze soort. Dit boek geeft dan ook geen Kamasutra-standjes, maar wel antwoord op de “geneeskundige wetenschap der voortteling, een wetenschap die ieder dient te bezitten die de weg der geslachtsvereniging bewandelt of voornemens is die te gaan bewandelen.”

Een lesje voortplanting uit 1950

Hoofdstuk 1 start met de geslachtswerktuigen van de man en van de vrouw. Bij de plastische beschrijving van de werktuigen ontgaat je de lust meteen. Het belang van de werking van de werktuigen wordt aangeduid, want hoe weet je wat je ermee moet doen, als je niet weet hoe het eruit ziet of hoe het werkt. En natuurlijk starten we met de mannelijke organen, al wordt vooraf wel even duidelijk gemaakt dat de rol van de vrouw in de voortplanting en de opvoeding een stúk groter is dan die van de man. Dat dan weer wel:

“Alhoewel de vrouw de eerste plaats schijnt te kleden in het grote werk der voortteling, wat betreft het gevoel der liefde en der moederlijke tederheid, vanaf de tijd, gedurende welke zij in haar schoot de vrucht draagt van het mingenot [seks], na afloop waarvan de werkkring van de man ophoudt [klaarkomen], en eindelijk door hevige pijnen die zij doorstaat om die vrucht in de haven des levens neer te leggen [bevalling], soms ook om haar te zogen en haar wankele pasjes te leiden [borstvoeding en algemene opvoeding], toch zullen wij, om ons aan een algemeen aangenomen gebruik te houden [de man is het belangrijkste] beginnen met de geschiedenis der voortteling bij de man.”

Een veelvoud aan voorttelingsorganen

Vrij vertaald staat in de passage daarna dat voor de leek de organen bestaan uit de “roede” (ik krijg ineens een heel apart idee van zwarte piet die zwaait met zijn roe) en de balzak. Maar nee, waarde lezers, de man heeft ‘bijzondere inwendige hulporganen’ waar het ’teelvocht bereid wordt, welke wordt uitgeworpen en wordt overgebracht in het inwendige van de vrouw’. (Het ‘hoe’ komt hierbij niet aan bod, een vrij essentiële passage als je het mij vraagt.)

Na vijf pagina’s over de balzak, sperma, zaadbuizen en andere vochtigheden komt de roede, ook wel “voorttelingsorgaan” aan de beurt. Een bijzonder apparaat, want is bestemd voor een dubbele verrichting: het lozen van urine en het uitwerpen van teelvocht. “De vorm, de vastheid, de afmeting en de richting der roede verschillen al naar gelang zij (‘zíj’ – haha!) in een stijve toestand is of niet. In het laatste geval is zij cylindervormig, week (gatver), kort en afhangend (woehahaha), in het eerste geval krijgt zij een prismatische vorm (huh?), wordt vast, stijf en richt zich tegen de onderbuik op.”

Geniale zin

De volgende zin is geniaal:
“Daar het steeds onze lust is de natuur op haar schoonst te bestuderen, zullen wij de roede in laatstgenoemde toestand een beschrijving gaan geven.”

Die arme, onwetende, verloofde vrouw. Verwacht een stoort stalen lans te zien en wordt 80% van de tijd getrakteerd op een weke, afhangende, naaktslak. Hoewel, hoe vaak zagen echtelieden elkaar naakt in die tijd zonder dat er sprake was gemeenschap?

Wat volgt, is een plastische beschrijving van de “roede” waar ik zelfs nog wat van kan leren. De voorzijde, zijvlakken, randen, sponsachtige lichamen, eikelkroon en de scheepsgewijze groeve (wat?) komen uitgebreid aan bod.

Ziekmakende penisharen

Ook bijzonder: de haren op de “roede” kunnen zeer doen als deze te ruw wordt ingebracht in de schede, gaan ontsteken en dan kanker veroorzaken aan de baarmoeder. Het wordt allemaal steeds aantrekkelijker. Passages als: “Het slijmvlies van de voorhuid bereid een smerig vocht” zorgen er ook voor dat je enorm veel zin krijgt om je huwelijk te consumeren.

Modern is de waarschuwing aan de man om niet te snel “uit te werpen”. Pure poëzie. Let op heren: belangrijke instructie:
“Tengevolge van een te snelle uitwerping kan de vrouw niet geheel delen in de verrukking van het genot en brandt zij nog van liefdevuur als zulks bij de man reeds is uitgeblust. Wat betekent een dergelijk genoegen wanneer het wezen, ’t welk wij aanbidden, onze heerlijke verrukking niet deelt.”

Pure wellust

We zijn inmiddels op pagina 22 en daar, tussen de slijmdruipers en verharde opperhuidjes, staat het dan: “Eenmaal in staat van erectie kan de roede in de schede van de vrouw dringen en door de herhaalde beweging van het bassin (bassin?!?) en de wrijving die daaruit volgt, is de gevoeligheid tot op de hoogste graad geprikkeld en heeft alsdan de uitwerping van het zaad in de organen der vrouw plaats. Op dat ogenblik zijn beide geslachten als verloren in een onbeschrijfelijk wellustig gevoel, zij schijnen alsdan slechts te leven voor de verrichting welke zij volbrengen.”

Halleluja!

Geslachtsgenot, leuk maar liever niet teveel

De uitleg van de geslachtsdelen van de vrouw begint bij de baarmoeder, uiteraard het belangrijkste gedeelte, aangezien de voortplanting het hele doel is van al dat gezellige gedoe. De eierstokken, baarmoedertrompetten [eileiders, hahaha], schede, bekken, venusheuvel en schaamspleet [hét nieuwe woord voor de vagina] komen in vogelvlucht voorbij en helemaal aan het eind, last but not least, de clitoris welke “de bijzondere zetel vormt van het geslachtsgenot bij de vrouw”.

Maar ouders, opgelet! “Het is bekend dat sommige jonge meisjes die een vroegrijp temperament bezitten en niet voldoende door hun ouders bewaakt worden (oh, grote zonde), er een behagen in vinden om er beurtelings aan te trekken (au) en op te drukken. De omgang der kinderen onderling vereist een bijzondere aandacht, er volgt meermalen de gewoonte der zelfbevlekking uit. “

Masturberen is gevaarlijk!

‘Gelukkig’ is de waarschuwing weer duidelijk:
“Deze hebbelijkheid bereidt die borstaandoeningen voor, welke tegen het twintigste jaar vaak dodelijk worden. Men moet vermaken vermijden welke geschikt zijn om te overprikkelen. Het lezen van romans, het bezoeken van schouwburgen en muziekmaken hebben dikwijls noodlottige gevolgen gehad.”
Oftewel, van het bezoeken van het theater ga je masturberen en van masturberen ga je dood. Juist. 

Aan het woord is een dokter die vertelt over een jong meisje van achttien, tot dusver gezond tot haar krachten afnamen en ze ziek werd. “Een waterzuchtige zwelling had haar ganse lichaam aangetast. Ze raadpleegde een bekwame chirurg die tot het vermoeden van masturbatie kwam. Hij deed haar het gevaar inzien van deze gewoonte, waarvan het nalaten in enkele dagen de vordering van de kwaal tegenhield.”
Als dit niet zo triest was, dan zou ik erom lachen. Ik denk weer aan mijn puber voor wie seks, lezen over seks, praten over seks en leren over seks zó toegankelijk is.

De schoonheid der vrouw

Hoofdstuk 13 behandelt de schoonheid van de vrouw. Dames, checklist voor het gemak bijgevoegd. En? Voldoen we nog een beetje?

De rest van het boek gaat over zwangerschap en geboorte, manieren om het geslacht van je kindje al tijdens de conceptie te bepalen (linker of rechterzij na de uitwerping) en de wijze waarop je slimme kinderen kunt verwekken (“de geest van de vrouw die voornemens is te huwen, moet zich alleen bezighouden met gedachten die geschikt zijn om het gebied van haar verstand te vergroten en tijdens het dragen van de vrucht niet worden blootgesteld aan beuzelachtige werkzaamheden die de kring harer verstandsverrijking kunnen verkleinen” – ik weet nu eindelijk wat er bij mij fout ging) en, jawel, de heilige liefde in een huwelijk (“De liefde is geheiligd door de heilige instelling van het huwelijk”).

Mannen, de uitsmijters zijn voor jullie

Tip 1: Houd je ballen schoon, dan is de kans groot dat jullie “een groot teelvermogen houden tot op gevorderde leeftijd”.
Tip 2: Masturbatie is ook voor jullie uit den boze. Niet alleen is alleen het huwelijk de meest natuurlijke en zedelijke oplossing om je zaad te lozen (het liefst alleen voor het verwekken van kinderen), maar dit heeft ook vele voordelen. Al het opgekropte zaad komt namelijk weer in je bloed terecht en wordt opgenomen door je spieren. Spierbundel en wasbordje gespot op het strand? Allemaal opgekropt zaad. Je blijft er ook een stuk slimmer door, zo schijnt ’t. Maar helaas:
“Bij degene wiens temperament nogal vurig is en wiens geest onwillekeurig geneigd is om denkbeeldige denkbeelden te koesteren en bij wien veelvuldige dromen een gebiedende behoefte verraden, zullen de nachtelijke zaaduitstortingen steeds talrijker zijn en van dat ogenblik af de oorzaak zijn van een snelle verzwakking”.
Wees gewaarschuwd!

Algemene conclusie van het boek en een wijze levensles:
Van teveel seks, denken aan seks, seks met jezelf en zelfs seks met je eigen vrouw, word je ziek. “Een gelukkig ouderdom is de beloning voor matigheid en vooral voor onthouding”.

Graag gedaan!