Borsten

Wat is dat toch met borsten? De meest besproken en aangestaarde stukken vlees (vet eigenlijk) ter wereld. Waarom zijn mannen dol op borsten? Alleen omdat ze ze zelf niet hebben, het toppunt van vrouwelijkheid zijn of omdat ze zo gezellig op en neer wippen tijdens het lopen?

Zelf stond ik in de goede rij toen ze werden uitgedeeld. En met mijn 1.58 m is het echt niet nodig om mij op borsthoogte aan te kijken. Toch zijn mijn ogen (die in mijn hoofd zitten) nog vaak moeilijk te vinden. Zonder gêne wordt er uitgebreid 40 cm lager gestaard. En wat is er dan te zien dat zó enorm de aandacht trekt. De ronding, het vermoeden van een tepel?
Ja, een t-shirtje staat nét iets leuker als het een beetje gevuld is en als ik iets van een man gedaan wil krijgen kan een perongelijk (tuurlijk…) onstane inkijk nét dat laatste zetje geven. Maar wat is er verder het voordeel van?

Probeer maar eens een leuke bikini te vinden die niet aanvoelt alsof je 2 pakken suiker aan een klein touwtje om je nek hebt bungelen. Bh’s kosten een godsvermogen als je niet in de gangbare 75B past en om blousjes dicht te kunnen krijgen moet je 3 maten groter kopen zodat de schoudernaden op je ellebogen hangen. Met kleding moet je áltijd opletten. Teveel inkijk is niet zakelijk, te hoog gesloten shirts maakt massief en een te dunne bh in combinatie met een dun shirt bij koud weer zorgt helemaal voor teveel afleiding.
Met sporten valt het niet mee om de sinaasappels ín het net te houden en daarbij doet het ook gewoon pijn. Schouders en rug hebben het enorm te verduren waardoor je eigenlijk wel verplicht bent om als contragewicht een grote kont te kweken… (Misschien was de oorspronkelijke spelling ook wel kontragewicht)
En dan heb ik het nog niet eens gehad over zwangere borsten en borsten van net na de bevalling. Cup 85E groeit gezellig uit tot een flinke G, zakt spontaan een paar cm en met een beetje pech verliezen je tepels hun hooghartigheid en staren vanaf dat moment treurig naar de grond.
Na de bevalling dienen “je jongens” voornamelijk als voedselvoorziening. Ongelofelijk dat die, tot dan toe vrij nutteloze lastige dingen, ineens je baby’tje in leven kunnen houden. Maar het is niet alleen pais en vree met de borstvoeding. Keiharde strandballen die prachtig rechtop blijven staan als je op je rug ligt, maar zoveel pijn doen dat je zou willen dat ze ook een leeglooptuutje hadden. En manlief is pissig omdat je borsten vanaf dat moment ook verboden terrein zijn.
En dan het moment dat de zwaartekracht er grip op krijgt en je prachtige volle rondingen degraderen tot een ballonnetje dat iets te lang in de zon heeft gehangen. Mannen krijgen borsten op latere leeftijd, vrouwen krijgen theezakjes…
Wat een vooruitzicht…

Borsten vervelen voor een man schijnbaar nooit. Elke dag worden ze eerder begroet dan ik en elke dag wordt weer geprobeerd om er een poppetje van te boetseren. Er word geknepen en gevoeld door de twee mannen in mijn huis. Hoe klein mijn zoontje ook is, mamma’s borsten zijn enorm leuk speelgoed. Je kan er je handjes tussen frummelen en ze gebruiken als warme kussentjes. Goed beschouwd blijven mannen dus ook op dit punt kinderen. De borsten van je eigen vrouw blijven een feestje om aan te zitten en mee te knuffelen, de borsten van andere vrouwen (of andermans vrouwen) blijven prachtig om naar te kijken. Hoeveel borsten de man ook ziet op een dag, elke borst is weer nieuw en elk decolleté wordt weer uitgebreid aan een visueel onderzoek onderworpen. Of de vrouw die eraan vast zit nou wel of niet aantrekkelijk is.

Het blijft voor mij een groot raadsel wat de magie is rond de rondingen van een vrouw. Borsten bieden kennelijk troost, warmte, blijdschap, afleiding, nieuwsgierigheid en niet in de laatste plaats opwinding en dat maakt ze officieel het meest veelzijdige stukje lichaam.
Overigens geldt bovenstaande alleen voor “borstenmannen”. Er schijnen namelijk ook “billenmannen” te zijn die weer plat gaan voor een goeie kont in een spijkerbroek. Maar dát is weer een héél ander verhaal.
Ik moet, na het schrijven van dit stukje tekst, concluderen dat ik best blijer met ze mag zijn. Ik geniet er nog maar even van nu alles nog rechtop staat en zijn oorspronkelijke volume nog heeft. Je weet tenslotte maar nooit wat de toekomst brengt…

Marga, juli 2009