Een dag later… Na een nacht en een dag reizen liggen we weer op het strand. We hebben zand in plaats van kiezels. We hoeven geen horde te lopen over grote keien en zee-egels met onflatteuze waterschoenen aan onze voeten. De temperatuur is voor nederlandse begrippen ongekend hoog, we hebben zelfs te maken met een hittegolf. De zee is hetzelfde, misschien ietsje frisser, maar het mag geen naam hebben. Het strand is meters breder dan de postzegel waar we afgelopen weken op doorbrachten. De gesprekken om ons heen zijn weer op een beschaafd nederlands volume en fijn af te luisteren. Thomas leeft zich uit in het zand, mijn lief ligt naast me en we gaan straks bbqen in de tuin van ons heerlijke strandhuis, slechts op vijf minuten fietsafstand van de zee.
Ik heb de tranen in mijn ogen staan en mijn buik is van streek.
Ik ben een verwend nest
Ik heb heimwee
~Marga, 19 augustus 2012~
Readmarga 