Ik herinner het me nog goed. Smalle bergweggetjes zonder vangrail. Hier en daar bloemen langs de weg bij een foto en een verdwaald wrak in de bosjes. Mijn vader die zich met Volvo en caravan een weg baande over de berghellingen en niet schrok van een tegenligger terwijl ik met klotsende oksels achterin zat. Het bereiken van de vakantiebestemming was vaak een hele uitdaging.
Dat was wat ik voor ogen had toen we dit jaar na 20 jaar weer richting de kroatische kust reden.
Niets van dat alles echter. Spiksplinternieuwe tunnels, prachtig asfalt en rechtstreekse verbindingen. Vooruitgang en vernieuwing heeft ook hier niet stil gestaan.
Gaandeweg de vakantie, op weg naar het bezoeken van zomaar een stadje kwamen we door oude stadjes waardoor vroeger de hoofdwegen liepen. Slaapstadjes met dichte luiken, vervallen huizen en oude winkelgeveltjes met verschoten letters die nog herinneren aan de tijd dat hier nog geld verdiend werd.
Ik moest ineens denken aan Thomas’ lievelingsfilm ‘Cars’ waarin Sally aan Bliksem uitlegt wat de komst van Route 66 heeft betekend voor het dorpje ‘Radiator Springs’. Een bloeiend dorpje met winkeltjes, een garage en een hotel. Dagelijks een drukte van belang door alle toeristen op doorreis. De komst van de nieuwe weg veranderde alles. Ik zie ze nog staan, de dorpsbewoners met hun spandoek ‘Welkom snelwegrijders’. Die kwamen echter nooit, de toeristen reden om het dorpje heen over de mooie nieuwe weg, kleuren vervaagden, winkeltjes vervielen en het dorpje verdween uiteindelijk letterlijk van de kaart.
Ondanks dat het een animatiefilm is, is dat wel degelijk wat er in het dagelijkse leven ook hier is gebeurd. En ineens voelen die prachtige nieuwe snelwegen wat dubbel.
Een prachtige snelle verbinding, veel minder ongemakken en reistijden, geen discussies of bergpas x nou wel of niet genomen kan worden en geen angstige momenten meer op te smalle weggetjes.
Maar de treurige smoeltjes van Takel en zijn vrienden hebben me toch de hele vakantie niet los gelaten. En wie de film kent, die snapt dat wel.
Marga, 19 augustus 2012
Readmarga 
Tante en oom Zahradnik vertelde dat er een formule 1 coureur vast zat aan Bessie 20 jaar lang.
Zo lang is ie niet geweest Marsie, want hij was nog op tijd voor de Piston Cup (Wat deed ie in zijn cup) 😉