Kindertelevisie

Wat een drama was het. Het uitzitten van de teringtubbies, de hele rataplan uit de Studio 100 toverdoos en noem maar op. Na babytv met het kindvriendelijke geplingel en zoete kleurtjes al een hele verademing, maar evengoed hell on earth. Wat keek ik er naar uit dat kindlief groot genoeg was voor de tv programma’s voor grotere kinderen. Bye bye Nederland 3, hello Nickelodeon.

Het is ochtend. Ik wankel half slaapdronken richting woonkamer. Uit de speakers van de televisie schalt een hysterische Amerikaanse serie waarin de nagesynchroniseerde personages kennelijk alleen op volume tien met elkaar kunnen communiceren. De helft is Nederlands, de andere helft Belgisch. De reden waarom is mij geheel onduidelijk. Het publiek (een lachband?) lacht om elke flauwe grap. Mijn zoon vertelt bij elke nieuwe scène wat er hierna gebeurt, want hij heeft deze aflevering al een aantal keer eerder gezien. Hij is niet de enige… Ik vraag voor de zoveelste keer of de televisie wat zachter kan, mijn ‘net wakker’ hoofd trekt het niet.
“Gelukkig” begint na de leuke tweeling die de ene ochtend 8 is en in een hotel woont en de volgende ochtend 16 is en rondvaart op een cruiseschip (nee hoor, dat is niet verwarrend), Spongebob. Ok, ik geef toe, met vrienden, ’s avonds laat, met wat drank op, is hij grappig. Maar ’s ochtends wil ik die stuiterende k-spons met zijn uberirritante lachje het liefst heel hard en tergend lang uitknijpen.. Vraag ik zoonlief te zappen komt hij terecht op een andere herhaling, hysterische serie of herrieprogramma… Leuk voor de kinderen, kennelijk.

Op donderdag heb ik een kindloze ochtend. Dan heb ik de radio aan, of eet ik in serene stilte mijn muesli, lees een boek en geniet intens van de rust.

Televisie ’s ochtends uit als Thomas er wel is? Tja, zou kunnen, maar zoals voor mij de dag begint met een boek, is dit voor hem het ultieme begin van de dag. Ik gun hem dat.

Misschien kan ik hem interesseren voor het ontbijtnieuws.

“Schat, Jan de Hoop is echt heel erg grappig. En zijn kopje past altijd bij zijn kleren. Leuk hè.”

Marga, 10 december 2012