Vroeger als ik pijn had, dan zei mijn moeder altijd dat ze wenste dat ze het van me over kon nemen. Ik begreep dat nooit. Waarom zou je de pijn van iemand anders willen hebben? Ik begrijp nu dat moederliefde dat met je doet.
Waar ik vroeger nog een heel eind kwam met snoepjes en afleiding als zijn wankele beentjes zijn gewicht niet konden dragen en een knie weer eens niet ongeschonden uit een valpartij kwam, kan ik nu alleen maar machteloos toekijken hoe het hart van mijn alles soms huilt. En als ik hem snikkend tegen me aan voel denk ik meerdere malen dezelfde woorden die mijn moeder gebruikte “Geef je verdriet aan mij”. Alles heb ik er voor over om zijn pijn te dragen en van zijn smalle schoudertjes te tillen. In plaats daarvan moet ik toegeven dat ik hem niet kan helpen. Ik schiet tekort en dat doet pijn. Langzaamaan krijgt mijn eigen leven weer rust en vorm, maar ik kan er niet van genieten omdat ik hem zo zie worstelen. Zijn geluk hangt direct samen met het mijne en dus voel ik me met enige regelmaat net zo verloren als hij. Zal de tijd er mettertijd voor zorgen dat het korstje eindelijk dikker wordt?
Bijna 9 en zoveel te verduren. Soms breekt het mijn hart finaal in tweeën…
Marga, 10 juni 2013
Readmarga 
Kinderen krijgen betekent dat je hart voortaan buiten jouw lichaam verder leeft. Waar het pijn te verduren krijgt waar jouw lichaam het niet meer tegen kan beschermen…..
Dat is inderdaad precies wat het is…
Prachtig geschreven
dankjewel lieverd. Nog even, dan ben je net zo kwetsbaar.. 😉 x
Pffff<3. Aangrijpend
en dat op je verjaardag.. x
Dit is nu eens de waarheid en niks dan de waarheid, wanneer Chattheo ziek is, wil ik hem zelfs weer in mijn buik nemen, detail, hij is 1m70 en weegt 60kg, gaat niet meer lukken zekers,……al wat er telt is dat mijn zoon gelukkig is, de rest is bijzaak,…..
Zo.voelt het idd.. kon hij soms maar terug naar de bescherming van zijn jeugdige onwetendheid of de bescherming van mijn lichaam… Dankjewel voor je lieve reactie..
Mooi Mar, ik voel de moeder voelen, zoals je dit beschrijft en het is er altijd… Weer en weer en weer….
thnx lieverd x
Snik, ik voel dit in mijn lijf. Herkenning van een moeder.
Ja, jij weet dit en voelt dit ook.Liefs
Prachtig geschreven, kom er net achter dat je blogs schrijft. Je schrijft echt pakkend!
thnx lieve Ineke en nog bedankt voor het open gesprek…
🙂 jij ook.