Winterklaar

Met het verschijnen van de eerste crocusjes en narcissen begon het lentegevoel te kriebelen. Een voorzichtig zonnetje, nieuwe blaadjes aan de bomen, lammetjes in de wei, ik hou van de lente en van het nieuwe leven dat dat met zich mee brengt. De belofte van een lange en warme zomer… In die periode snel ik ook altijd richting tuincentrum en vul ik mijn afterworkmiddagen met het planten van kleur in de tuin en het opleuken van de grijze massa tegels met leuke spulletjes. Dit jaar was het een maagdelijk nieuwe tuin waarin nog niets stond behalve een hoop rotzooi, onkruid en mos. Het kostte een tijdje voordat ik het naar mijn zin had ingericht, maar aan het begin van de zomer waren de achter- en voortuin er klaar voor. Toen ik ook nog een langgekoesterde wens in vervulling kon laten gaan in de vorm van een heerlijke loungeset, was het buitenzitgenot compleet.

Vandaag was het een mooie herfstdag met een heerlijk zonnetje en dito temperatuur. Ideaal om in de tuin te werken. En omdat ik mijn zorgvuldig bij elkaar gespaarde spulletjes heel wil houden wil ik alles, voor Koning Winter toeslaat, droog hebben opgeslagen.

Het opruimen van de tuin werd een trip down memorylane…

Ik zie mezelf belachelijke tranen janken toen mijn tuinset werd opgehaald door een marktplaatskoper die het liefdeloos in een aanhanger smeet. Ik wilde zo graag een loungeset, maar toen de “oude” tafel en stoelen werden opgehaald kon ik alleen maar denken aan ook zo’n vroege lentedag met een heel klein Thomasje in pyjama die “meehielp” om de tafel in elkaar te schroeven. Weer iets van “toen” dat verdween.
Ik snoeide de nieuwe heg en zie mijn lief in de weer met het in elkaar schroeven van de plantenbakken en het planten van de takjes klimop. Ik dacht toen dat die sneue takjes niet voor een dichte begroeiing zouden zorgen dit seizoen, maar niets was minder waar.
De vuurpot herinnert me aan een middag stoken met ons drietjes en avonden met een wijntje en wat lekkers. De zomer was lang dit jaar, en we hebben dan ook menig avond dicht tegen elkaar aan genoten van onze buitenhuiskamer.
De ijzeren schuttingversiering vonden we in een museumboerderij die we tegen kwamen toen we de loungeset gingen ophalen en waar we later met Thomas nog naar terug zijn gegaan omdat het zo leuk was.
Alle kaarsen die regelmatig hebben gebrand, mijn witte stoelen waarop ik op een snoeihete dag even in de schaduw kon afkoelen, de plantjes die van miezerig formaat zijn uitgegroeid tot een tuinvullend formaat. De boom die ik kreeg voor moederdag.. Alles wat ik vandaag aanraakte toverde een gelukkige glimlach vol herinneringen op mijn gezicht.

De mooie spulletjes staat in de schuur, de kussens liggen op zolder en de loungeset ligt in twee delen opgestapeld. De stoep is geveegd en de tuin geschoffeld in afwachting van het eerste groen dat over een paar maanden blij zijn kopje boven de grond zal steken.

Het is weer voorbij die mooie zomer….

Marga, 20 oktober 2013

Bron foto en gedicht: prakkie.wordpress.com