“En? Nieuwe liefde inmiddels? Ja? Joh, wat leuk voor je. En nu trouwen, kindjes, samenwonen? Niet? Oh jullie latten? Dat lijkt me nou zo heerlijk he. Als ik die zoutzak elke dag naast me zie zitten, nou dan denk ik wel eens, man ga toch weg. Lekker alleen doordeweeks, geen gezeik, vrouwenseries kijken, boekje lezen, geen rondslingerende sokken en het huis wordt ook niet vies. Lekker hoor, je blijft verliefd want je ziet elkaar bijna nooit. Nou meid, ik benijd je hoor, je hebt het maar mooi voor elkaar.”
Vrijdagmiddag
Nadat mijn smurf naar zijn papa is gefietst prop ik voor de zoveelste keer wat spullen in een tas. Er gaat steeds minder mee. Deels omdat ik meer spullen dáár heb, deels omdat ik geen zin heb in het gesleep. De normaal twee uur durende reis wordt wat uitgebreid door een fijne avondspits en moe en hongerig rol ik tegen achten in mijn andere stad weer uit de auto. Als ik in zijn armen val ben ik de vermoeiende reis meteen weer vergeten. De muziek staat aan, de kachel brandt al speciaal voor mij en op tafel staan lekkere hapjes en een glaasje wijn. We slaan het avondeten en de koffie maar over en duiken meteen in de borrel. Lekker tegen hem aan genesteld praten we de week bij en ik geniet van de warmte van het huis en van hem. Ons viervoetige kind staat met gekruiste pootjes bij de voordeur, dus die nemen we nog even mee naar het strand. Het regent keihard en het is donker dus het kost wat overredingskracht om haar door te laten lopen. Doorweekt en koud komen we terug. Samen zetten we ons beertje onder de douche en als ik op de grond zit met dat bruine frutseltje in een grote handdoek dat genietend haar oogjes dicht doet bij het afdrogen ben ik echt helemaal thuis. Frisgedouched rollen we daarna samen het bed in en ik val ontspannen in slaap met een warm lijf tegen me aan. Even niet alert, niet bang, even niet verantwoordelijk. Er wordt voor me gezorgd.
Zaterdag en zondag genieten we. Veel praten, muziek luisteren, met een boek op de bank met mijn hoofd op zijn been, samen koken, lekker eten, naar de kapper, bij vrienden langs en wandelingen naar en spelen op het strand.
En dan is het zondagavond….
Ik lig nog even tegen hem aan, maar de minuten tikken weg en ik weet dat ik moet gaan. Het afscheid van hem en nu ook van haar is pijnlijk en went nooit…
Eenmaal in de auto veeg ik woest een verdwaalde traan weg en zet de muziek wat harder. Tel je zegeningen, tel je zegeningen, dreunt het door in mijn hoofd. Je hébt tenminste iemand om afscheid van te kunnen nemen.
Al zingend rij ik de avond door, terug naar huis. De weg kan ik dromen.
Twee keer opletten, bij Diemen en bij Muiden.
Bij afrit 3 zwaai ik in gedachten naar Mars, bij Schiphol geniet ik weer van alle lichtjes en eenmaal op de A6 hoef ik alleen nog maar te wachten op míjn afslag.
Na een stukje door de polder parkeer ik mijn zwarte monstertje voor de deur. In mijn blok branden in alle huizen lichten en kaarsen, de buurman zwaait nog even en ik hijs mijn tassen uit de kofferbak. Het is stil, donker en koud in huis.
Even flitst het beeld door mijn hoofd van mijn lieverd met ons kleine knuffeltje op zijn arm.. Zwaaiend…
Op naar weer een stille week…
“Oh meid jij boft maar. Latten, het lijkt me héérlijk. Ik zou echt zó willen ruilen…”
Marga, 10 november 2013
Readmarga 
wat mooi verwoord weer. Het blijft moeilijk om steeds weer afscheid te moeten nemen , maar het blijft ook heerlijk om weer steeds dichter bij de dag te komen dat ik je weer in mijn armen kan houden… Hou vol, de tijd zal voorbij vliegen.. xxx
Je bent een lieverd. Tis zo weer vrijdag ;-). Knuffel Beach een keer extra voor me.. xxx
Eerlijk, het zou niet werken voor me,…..maar soms heb je geen keuze en word je gedwongen,….en niks is perfect,…..niet het ene, noch het andere
Ik had ook nooit verwacht dat ik het zou kunnen. De liefde voor hem is te groot om te negeren, de liefde voor mijn smurf is echter nog groter. En ik wil hem zijn vriendjes, school en zijn papa niet afnemen. Liefde is ook concessies doen. Het is niet anders, maar man man wat ben ik het soms zat.. xxx
Count your blessings…..sterkte….jullie redden het wel
Ieder voordeel heb zn nadeel….en ieder nadeel heb zn voordeel….toch? Xxx
Liefde is ook concessies doen…
Wat een mooi geschreven stuk,
ik kan me voorstellen dat dit niet
makkelijk is, Loslaatlastig…
Dankjewel. Ja het ene moment gaat het beter dan de andere. 😉
Mars zwaait altijd terug. In de dagen dat een van jullie voorbij rijden.
Iedereen zou het kunnen, als je het wilt.
Ja doordeweeks geen troep en die sokken.
Maar ook niemand om je Schijtwoensdag te verwerken. Of een lief briefje achter te laten om de vuilnisbak aan de weg te zetten.
Er is ook niemand om je ook doordeweeks te verwennen met een maaltijd op tafel.
Heerlijk doordeweeks een schoonhuis, maar is die eenzaamheid wel zo fijn als die sokken naast het bed.
Ik zwaai met liefde naar jullie, ik zou het misschien wel kunnen. Maar niet willen.
Dikke respect voor jullie.. X Afrit 3.
Aaaah schatje ben je… xxxx
Hoe herkenbaar….ook 2 uur reizen en ook een woeste traan bij het wegrijden. Vandaag weer..na 2 weken samen op vakantie te zijn geweest. Het wordt een zware middag….
Pfff ja dat is helemaal erg hè na de vakantie. Sterkte xxx
Precies zo voel ik het ook, 2 uur rijden, een traan in de auto bij het weggaan. Een lege week tegemoet. Vandaag is het weer zover. 2 weken samen geweest en straks naar huis….