Klein geluk

1 September werd je geboren. Met 7 broertjes en zusjes groeide je op in een varkensstal. Door de melk van je mama groeide en groeide je en 7 weken later kwam er een mevrouw en een klein jongetje die meteen verliefd werden op je eigenwijze snoetje en je zachte velletje.
Je broers hadden het hoogste woord, stoer en sterk kwamen ze blaffend op me af. Maar jij bleef zitten, de kleinste van het stel en je keek me aan met een blik die zei “Ik hoef me echt niet zo aan te stellen om leuk te zijn.” En je had gelijk, want toen ik je trillende lijfje in mijn armen had en je je kleine koppie in mijn nek begroef was ik verkocht. En ondanks dat iedereen om me heen me waarschuwde vooral niet te gaan voor de kleinste in het nest haalden we je een week later op zodat je voorgoed bij ons gezin kon horen. Ik had ervaring met kleine baby’s en hoe die groot en sterk kunnen groeien en alle vertrouwen in jou.
Schuw en bang brachten we je thuis en ik genoot van het eerste kraamweekend waarin we veel visite kregen en jij dicht bij me lekker door alles heen sliep.

Vijf weken ben je nu bij ons en niet meer weg te denken. Ik heb genoten van al je eerste stappen en je ontdekkingsreis in deze wereld. Wat vond ik mensen altijd stom die hun hond vergeleken met een kind. Het is uiteraard niet hetzelfde, maar de liefde is intens en het is zo leuk om je alles te leren. Als twee trotse ouders zagen we je binnen korte tijd zindelijk worden, leren zitten en pootjes geven op commando en nog veel meer dingen ontdekken en snappen. Het gaat zo hard, je gewicht is verdubbeld en je bent bijna aan wisselen toe.

Donderdag vierden we sinterklaas. Ook aan jou had de goedheiligman gedacht. Bij elk cadeautje scheurde je enthousiast het papier eraf en rende vervolgens met de inhoud door de kamer met flapperende oortjes en een kwispelende staart.
Tussen het pakjesfeest door liepen we met zijn viertjes buiten. Wat mooi om op pakjesavond door de koude avondlucht te lopen. In de huizen brandden licht en kaarsen. Families waren samen, kinderen pakten dankbaar cadeautjes uit terwijl ouders en opa’s en oma’s genoten van blije smoeltjes. Er werd gelachen om surprises en gedichten en stelletjes lagen dicht tegen elkaar aan op de bank.
Eenmaal weer in mijn warme huisje met mijn lieve mannen, kon ik alleen maar denken hoe rijk ik me voelde. Ik zag je tevreden liggen glimlachen in je jaloersmakende mandje en een warm gevoel stroomde door mijn aderen. Wat hebben we het goed!

Je bleef bij me die vrijdag terwijl je baasje met pijn in zijn hart ging werken en de hele dag lag je op de mat voor de deur. Het leek alsof je hem miste en je klom in hem toen hij die avond weer thuis kwam. Wat een onvoorwaardelijke liefde…

Vandaag veranderden we ons huisje in een kerstpaleis. Speciaal voor jou een kleinere boom op een tafeltje zodat je je niet kunt bezeren. Het boeide je weinig en je knuffelde fijn verder met je eland en koe om daarna weer ronkend in slaap te vallen, uitgestrekt op je kleed of in je mand en omringt door al je nieuwe speelgoed. Het kan me niet schelen dat we je schromelijk verwennen. Je hoeft niet te gaan studeren, je hoeft later niet samen te leven met iemand of geld te gaan verdienen en op te groeien tot een verstandig mens. We kunnen je niet verpesten met teveel liefde.Wat wij je meegeven is een goede opvoeding zodat je de boel heelhoudt en koekjes kunt verdienen met goed luisteren en verder hoef je alleen maar te spelen en te genieten. Jouw leven moet een feest zijn en ik geniet als ik je even op schoot neem omdat het zondagavondafscheid nadert en ik je oogjes langzaam zie dichtvallen als je op mijn buik en in mijn armen in slaap valt.
Met een bezwaard hart gooi ik je knuffels in je mand, pak je tas weer in en geef je nog een laatste knuffel. Ik wil niet dat je mijn verdriet voelt, dus ik begraaf me in de warmte van je baasje en slik een brok weg.
Dapper loop je naar de auto en alsof je weet dat ik niet mee zal gaan kijk je nog één keer om.

Mijn kleine harige geluk op vier pootjes. Ons gezin is compleet…

Beach 8 wkn

Beach 13 wkn

Marga, 8 december 2013