We hadden weer maar één dag weekend samen en zaterdagavond was het door alle verbouwtoestanden laat voordat je bij me was. In mijn mooiste kleren, die ik voor de gelegenheid had aangehouden na het feestje waar ik die middag was geweest, lag ik op de bank te pitten toen je er eindelijk was. Je bracht me naar bed en nam het biertje dat voor je klaar stond maar mee naar boven. Je keek naar me en aaide over mijn haar terwijl ik weer in slaap viel, uitgeput van alle zorgen en eindelijk rustig omdat jij naast me lag.
Vanmorgen wekte je me met een lekkere kop thee en begonnen we aan de zondag. De zon scheen en buiten lokte. Na een uitgebreid ontbijt trokken we erop uit met ons harige kind. Haar eindelijk een keer laten zwemmen was het plan. Met koekjes lokten we haar naar het diepe. Uiteindelijk liep je met haar mee, bemoedigend als een trotse vader die zijn kind zonder zijwieltjes leert fietsen. Mijn hart zwol van trots toen ik je in je spijkerbroek in het water zag staan en zij haar eerste meters zwom. Eenmaal weer op de kant rende ons meisje van blijdschap rond door het gras en ik lag daar, staarde naar de lucht en was niets anders dan stompzinnig gelukkig.
We wandelden, jij in je natte kleding, terug naar de auto. Thuis konden we meteen aan de borrel. Rozig geworden van het lekkere zonnetje lieten we, na enige tijd, de tuin voor wat het was en kropen in bed. Gewoon omdat het kon.
Ik voelde je warmte tegen me aan en de zwoele bries van buiten over mijn huid. Stemmen buiten verstomden en werden uiteindelijk opgenomen in een sluimerige slaap….
Zin in eten wekte ons en we weekten ons, met tegenzin, los van elkaar. Ik knutselde in de keuken wat cappuccino’s in elkaar en zette vast het eten op. Buiten genoten we nog even van de laatste zonnestralen. Toen de eerste druppels vielen was precies het eten klaar.
Na het eten wandelde ik met ons meisje naar de haven terwijl jij de afwas deed. De bootjes deinden zachtjes heen en weer en om me heen was het, afgezien van wat kwetterende vogeltjes, volkomen stil. Het begon weer te regenen, maar dat kon me niet schelen. We huppelden samen naar huis.
Met een laatste kus kwam er een eind aan deze volmaakte vakantiezondag. Ik ben bijgetankt alsof we week vrij waren en heb genoten van elke minuut van deze eerste klus- en rotzooivrije dag sinds bijna een half jaar.
Wat ben ik toch blij met jou. Je maakt alles de moeite waard en bent de enige die al mijn zorgen voor even laat verdwijnen. In al zijn simpelheid was deze dag er eentje om in te lijsten.
Ik hou van jou.
Marga, 29 mei 2016