We mogen weer

Dit jaar nemen we niet veel mee. Gewoon wat kleren en een paar “kan niet zonder” spullen. En de Senseo natuurlijk en de stoelen en wat boeken, kaarsjes natuurlijk en… Ok de auto zit dus weer, zoals gewoonlijk, stampvol.  We gaan een weekje kamperen en hebben een overlevingspakket voor zes weken.  Maar, je zal dat ene nou maar net niet bij je hebben. Ik bedoel maar, voorbereiding is het halve werk. 
Als we net de Belgische grens over zijn, wordt het langzaam licht. De pogingen om nog te slapen mislukken ondanks mijn heerlijke nestje van kussens.  De 32 gigabyte muziek die in mijn telefoon staat speelt via een draad over de radio.  Achter me kijkt zoonlief een filmpje en de gesmeerde broodjes liggen binnen handbereik in de koelbox die in de auto zachtjes brommend staat de koelen. 
De airco blaast een fijn briesje, de cruise-control rijdt onze prachtige auto en Tom-Tom Eva kletst ons met haar zwoele stem rechtstreeks naar Frankrijk.

We missen alleen nog een ingebouwde Febo, want ondanks het vroege uur gaat iets warms er wel in. We zijn tenslotte al een paar uur onderweg.

Naast me mijn nog ietwat duffe lieverd die net als ik een heerlijk genietende grijns niet kan verbergen.  Met mijn hand op zijn been rijden we weer een nieuw avontuur tegemoet. 

Heerlijk… Vakantie! 

Marga, 14 juli 2014