Rust

“Wat zie je er moe uit, gaat het wel goed met je?” Wat hoorde ik het vaak de laatste tijd en wat blijft het antwoord moeilijk  te geven. Met een gezond kind, gezond lichaam, een lieve vriend, een vaste baan, eigen bedrijf, genoeg eten op de plank en geen geldzorgen kun je toch eigenlijk  niet anders dan hier volmondig “ja” op antwoorden. En dat doe ik dus ook meestal, vooral omdat mensen doorgaans niet zitten te wachten op je hele relaas. Of dat relaas niet begrijpen als ik toch weer eens mijn gevoel laat spreken. Ik kan het ze niet kwalijk nemen. Ik snap het zelf niet eens.

Al jaren is mijn leven een achtbaan van het ene diepte-, naar het andere hoogtepunt. Van afscheid nemen en opkrabbelen, van verhuizen en reizen, van heerlijk samen naar eenzaam alleen, van een traan op een harig hondenhoofd naar een zwaaiend afscheid en van vele kilometers met de kleine man of alleen op donkere snelwegen.

Ik snak naar rust. Naar gewoon thuis, wij met zijn drietjes, met onze harige dochter en met mijn bonusdochters die af en toe aanschuiven. Naar gewoon weer op één plek wonen en de reistas alleen nog hoeven gebruiken als we er samen op uit trekken. En nee ik heb werkelijk niets te klagen en alles voor elkaar.. Dat weet ik want ik tel die zegeningen elke dag. Ik ben alleen zo allemachtig moe…

Lieve schat wat ben ik blij dat je na al die jaren nog steeds geduldig op me wacht. Dat je begrijpt waarom ik het aan Thomas verschuldigd ben om hem niet nu al mee te nemen. Dat je elke keer maar weer luistert naar al mijn zorgen en bezwaren en me vasthoudt als ik weer eens huil om niets..

Om niets, want we hebben alles, huisje(s), boompje en een beestje. Ik zou er alleen zo graag samen eens van willen genieten. Zonder dat continue aanwezige gevoel van het naderende afscheid. Ik wil de tijdelijkheid van ons afschudden en aan het avontuur beginnen. Omdat ik dan eindelijk weet of we het redden. Wij samen, na al die jaren los van elkaar met 160 km tussen ons in.

We zijn allemaal zo verschrikkelijk toe aan rust….

Marga, 23 november 2014