Grote school

Met je pap en mam naar je nieuwe woonplaats en mogelijke nieuwe school. Een paar lesjes proefdraaien met zomaar een groep leerlingen van een Haagse basisschool stond vandaag op het programma. Zij allemaal samen, jij alleen…

Wat was je zenuwachtig.  De spanning droop van je smoeltje. Wat wilde je graag dat papa en ik bij je zouden blijven tijdens de lessen. We deden het bewust niet om je niet ‘die ene vreemde uit een andere stad die ook nog zijn ouders bij zich heeft’ te laten zijn. We moesten je dit, hoe moeilijk ook, zelf laten opknappen. En dus liep jij met een groepje kinderen mee op weg naar je eerste lessen op de enorme school en liepen je vader en ik met een zwaar hart de school uit. Wat een raar gevoel dat dit misschien wel voor de eerstkomende jaren de plek is waar je je dagen doorbrengt. Een nieuwe school in een andere stad.

Na een bezoekje aan ons nieuwe huis, een snelle check van ‘project badkamer’ en een heerlijke lunch gingen we weer terug om je op te halen. Uiterlijk de boelkloedigheid zelve om je vooral maar niet te laten merken hoe spannend we het zelf vonden.

En toen dat moment, je kwam met je klas van de dag de trappen af… met een grijns van oor tot oor! Ik kon wel janken van opluchting. Je zag er zo blij uit en eenmaal bij ons kletste je honderduit. Over hoe je met je groepje de proeven en wedstrijd had gewonnen en hoe leuk het allemaal was.

Een stel opgeluchte ouders reden met een blij kind naar het werk van bonuspapa om daar ook nog even het mooie nieuws te vertellen. En na een bezoekje aan de bekende kipgigant (jouw wens en ach we maken er een feestje van) en flink wat fileleed zijn we nu eindelijk na een lange dag weer met zijn tweetjes thuis.

Wat bijzonder om dit zo met elkaar te beleven en wat was deze dag belangrijk voor ons allemaal. Je weet nu dat je je redt. Op een grote school, met alleen maar vreemden om je heen heb je je kranig staande gehouden. Zo trots!

Wat ben ik dankbaar voor deze geweldig mooie dag!

Een hele zorg minder….

~Marga, 10 november 2015~