Geplaatst in Scheiding

Dankbaar


Je huwelijk is voorbij. Dat besef is er vaak al eerder dan dat het hoge woord eruit is. Een pijnlijk proces waarin je alle fases van emoties wel doorloopt is het gevolg. En dan…Je wordt weer verliefd en ook de man waar je twintig jaar van gehouden hebt,  valt voor een ander. Enerzijds ben je blij omdat je de vader van je kind en de man die jou zijn liefde heeft gegeven, het allerbeste gunt. Anderzijds is het moeilijk, een andere vrouw die de plaats inneemt in jouw huis, jouw leven en als een moeder wordt voor je kind. Vanzelf gaat dat niet. Dat kost verdriet, woede, onbegrip en een heleboel gedoe. Omdat het vormgeven van zo’n intens gevoelige situatie voor alle partijen hard werken is.

Ook wij hebben moeten zoeken naar de nieuwe plek voor ons alle vier als ouders en zeker heeft het de nodige strubbelingen opgeleverd. Maar met alle investeringen van tijd en geduld zijn we in een fase beland waarin het echt nog wel eens mis gaat, maar overall gewoon goed is. Op geheel eigen wijze geven we dit nieuwe leven vorm. Voor buitenstaanders soms onbegrijpelijk…

Vandaag had ik een lange kantoordag. Kleine man was naar zijn papa gegaan na school omdat het in ons huis toch wel erg lang, erg ongezellig was. Toen ik naar zijn huis reed schoot door mijn hoofd dat ik jarenlang diezelfde route reed naar huis en naar hem vanuit mijn werk. Net als nu stond ook het eten klaar. “Je tweede vrouw is ook thuis”, grapte ik toen ik binnen kwam en inmiddels kunnen we daar allemaal om lachen.

Wat volgde was gezellig eten, Thomas’  zusje vertelt over haar vaderdagcadeau, Thomas oefende zijn spreekbeurt en wij drietjes praatten en lachten bij een kop thee en koffie.
Daar zat ik dan, in het huis wat ooit van mij was, in het leven dat ooit van mij was. En toch voelde het niet vreemd. Ik at bij vrienden die ik liefheb en ik voelde me welkom. Het was allemaal gewoon goed en geenszins raar.

Toen ik weer thuis was appten mijn ex en ik elkaar bijna tegelijk dezelfde woorden naar elkaar. “Wat ben ik blij dat dit zo kan.” En dat ben ik. Blij! Blij met de situatie en blij met onze nieuwe partners die ons de ruimte geven de beste ouders te zijn voor ons mannetje.

Dat we elkaar zijn verloren als geliefden, konden we niet voorkomen. Dat we vrienden konden en mochten blijven, wat mijn allergrootste wens was in het belang van ons kind, is ook aan hen te danken.

En dat mag ook wel eens gezegd worden.

image

Marga,  20 juni 2016

18 gedachten over “Dankbaar

  1. Geweldig dat dat zo kan, was even weemoedig, had dit ook maar bij mij gekund dat had veel problemen voorkomen

  2. Herkenbaar. Maar dat weet je.
    Mooi dat het bij jullie ook zo gaat. DAT ZOUDEN MEER MENSEN MOETEN DOEN!

    Mooi stuk weer, mop. 💋👊🏼

  3. Dat geluk hebben wij ook. Goed contact met mijn ex en nu zijn de kinderen volwassen, maar ze hebben altijd een dubbel ouderschap gehad. Op deze manier gaat alles veel beter.

  4. Hee meis ,

    Jullie zijn een voorbeeld voor veel andere ouders die veel ruzies maken en elkaar het leven zuur maken. Je kent mijn verleden en had het graag ook anders gezien maar dan zie en merk je dat mensen toch heel verschillend zijn en niet op een lijn liggen. Fijn dat jullie het zo fijn hebben en dat jullie het accepteren want dat is ook wat Thomas wilt.hij moet graag naar zijn moeder willen gaan maar ook naar zijn vader en zo hoort het te gaan!!

  5. Toch mooi eigenlijk dat je zo overeenkomt. En dat je elkaar zien als goede vrienden. Soms is dat ook zo na een breuk dat men beter overeenkomt dan als men gehuwd was.

    Aum Shanthi

  6. Mooi om te lezen. Heb zelf ook een soortgelijke ervaring, en het voelt bijna als een overwinning als je als voormalig echtgenoten de vriendschap uiteindelijk overeind weet te houden. En dat kost inzet van alle betrokkenen, dus ook de nieuwe partners.
    Bij ons was het op een gegeven moment wel grappig. Mijn man en ik waren op de verjaardag van mijn zoon die bij zijn vader en stiefmoeder woont. Uiteindelijk zaten mijn ex en ik samen herinneringen op te halen aan onze vakantiecapriolen en hadden samen de grootste lol. De rest van het gezelschap ging maar met elkaar praten en de kinderen zaten naar ons te kijken met een blik van ‘nee hè… gaan ze weer met die ouwe koeien’, maar ondertussen vonden ze het prachtig hahaha.
    Ik ben altijd blij als ik hoor of lees dat anderen het ook zo voor elkaar hebben gebokst. Vooral voor de kinderen, want daar doe je het uiteindelijk voor. Die hebben recht op twee ouders. Onze kinderen zijn nu blij, want ze hebben vier ouders waar ze terecht kunnen, dat zeggen ze ook met zoveel woorden. Heerlijk vind ik dat!

    1. Wat een mooi verhaal. Heel herkenbaar ook. Wij kunnen ook zo zitten geiten. Thomas zegt wel eens “als jullie maar niet weer bij elkaar komen, ik vind het goed zoals het is.” Volgens mij heb je het hoogst haalbare dan wel bereikt.

      Liefs

Laat een reactie achter op Burdy Reactie annuleren

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s