Het was een hysterische dag. Zoals altijd vond vandaag de GP van Zevenhuizen plaats. Ik schreef er al eerder over. Wat een cadeautje. Zon, vrienden en gezelligheid. De coureurs deden het vandaag allemaal goed, op eentje na. Keer op keer had hij pech. In de finale viel hij uit en werd van achteren aangereden. Gevolg: gebroken pols. Nee, zonder deuken ging het vandaag weer niet. Desondanks genoten we. Van de zon, de fijne club mensen en hamburgers en gebakken eitjes van de bakplaat.
Ik ben gaar na zo’n dag. Vandaag letterlijk en figuurlijk. De zon brandde genadeloos waardoor ik de ‘korting op de crematie’ fase weer heb bereikt. En ik zit vol. Gaargeluld en moe van de herrie.
Totaal onder het stof kwamen we thuis, mijn kleine man en ik. Grote man staat nog ergens te bier en tieten. Die zie ik morgen wel weer.
Thuis konden we eindelijk douchen. En douchen is het áller-fijnste als je echt heel heel vies bent. En dat was ik. Stof in mijn neus, oren en bh. Zwarte voeten, niet normaal. Het complete circuit hing aan mijn zonnebrandcrème.
En nu…nu geniet ik van het laatste deel van deze dag. Hondje en kind liggen in hun mandje. Ik zit boven op mijn dakterras en kijk uit over de stad. Er is, op wat gekwetter van vogeltjes na, niets te horen. Om mij heen branden de lichtjes en kaasjes. Ik ruik de vanille op mijn huid en het lavendel van de kaarsen. Het is niet koud, maar ik heb een dekentje omgeslagen. Omdat vrouwen dat nou eenmaal doen.
Een heerlijk boek, een glas water en de stilte die me omringt. Ik geniet na van een zalige dag met een club mensen die ik nog niet zo heel lang ken, maar desondanks in mijn hart heb gesloten.
Ik voel me rijk. Wat was het weer leuk vandaag.
Marga, 25 mei 2017
Readmarga 