Geplaatst in Uncategorized

 Koolhydraat kwijt


Toen mijn gewicht na de vakantie echt in de rode cijfers was beland, schrok ik me kapot en ging het roer om. Ik las laatst dat het niet goed is om te schrijven over afvallen omdat de steun die je dan ontvangt al zoveel voldoening geeft dat je het sneller opgeeft.  Nou, ik kan wel wat steun gebruiken. 

Samenwonen en een man die tijdelijk in de ziektewet zat vanwege een gescheurde knieband, bleek funest voor ons beider lijf. We hebben het gewoon te gezellig. ‘ s Avonds een wijntje, borrelplankje erbij, we aten ons al bingewatchend richting een lekkere obesitas. 

Toen het na vier weken vakantie echt te erg werd namen we beiden drastische maatregelen. De drank, chips en worst gingen de deur uit en we pakten beiden in plaats van de auto en tram, de fiets. Voor Vriend al gauw een kilometer of 15 enkele reis, voor mij was dat mijn  dagtotaal. Ook qua eten ging drastisch het roer om. Voor mij dan, omdat dat bij mij het meest nodig was. Bakje sla mee voor tussen de middag, gezonde tussendoortjes en een zo goed als koolhydraatvrij diner. Dapper sloegen we ons als gezin door de groentes en vlees. Ik werd steeds creatiever met voedsel. Alles vers en gezond. 

Resultaat: Vriend zit na een paar maanden al bijna op zijn streefgewicht, ik ben er zelf, op een strakkere kont na, kilotechnisch geen steek mee opgeschoten. Echt. Geen. Moer! Frustrerend? Understatement of The year.

Spuugzat ben ik het. Dat ik echt streng ben voor mezelf, mijn lijf alleen maar alle goeds wens en het toch gewoon niets doet. En ik weet, meten is weten, maar ik voel heel goed wanneer ik lichter word. En ik voel niks.

Vandaag was een rotdag op mijn werk. Het liep me over de schoenen, ongesteld, veel avonden werken in het vooruitzicht en de weekenden zijn tot eind oktober zo’n beetje volgepland.  Ik kan er slecht tegen dat ik nu al weet dat ik weinig rust kan pakken. Ik heb hersteltijd nodig na drukke en volle werkweken. 

Mijn collega’s zaten me in de weg (of ik mezelf vooral) en ik kreeg ook nog te horen dat een grote bijeenkomst waar ik weken aan heb gewerkt moet worden verplaatst naar een andere dag. Kortom, deze dag vroeg om pizza. En pizza is de duivel als je koolhydraatvrij eet. Al googlend kwam ik terecht op een recept voor pizza met een bloemkoolbodem. Het zag er best oké uit, dus ik ging vol goede moed aan de slag.

Het leek simpel. Bloemkool raspen, meel van maken en dat als bodem gebruiken. Eitje. Mijn versie was echter wat langer. O-ver-al zat bloemkoolrasp, het was te nat, het smaakte zeker wél gewoon naar bloemkool en nee het leek in de verste verte niet op pizza.

Man en kind vonden het lekker, maar ik kon wel janken toen ik naar het trieste en slappe geval op mijn bord staarde.

Als je alles laat wat je lekker vindt, je zeker 3x per week 14 km fietst en nog een paar keer per week een stuk met de hond loopt en tegelijkertijd allerlei oefeningen doet die mijn personal trainer me heeft geleerd, wáárom val ik dan niet af? En waarom smaakt alles wat vet en slecht voor je is, toch zoveel beter? Zeker als je moe bent en je jezelf zielig voelt?

En nu ga ik een latte machiato maken met een zoetje en een stuk chocolade pakken. Ja, van die 90% pure cacao die smaakt naar karton. Stel je voor dat ik me gewoon eens lekker zou laten gaan… 

Dit moet en zal toch wel een keer gaan lonen? Ik zet stug door, maar mán wat ben ik het zat!

Marga, 13 september 2017

21 gedachten over “ Koolhydraat kwijt

  1. Ach jee, ik heb het met je te doen hoor! ik heb het ‘proberen af te vallen’ gewoon opgegeven en ben heel anders gaan leven. Dus niet alleen qua eten het roer om, maar helemaal. Dát helpt! Dan ga je fietsen door de stortregen (omdat je de auto die voor de deur staat bewust laat staan, en dat wordt dan op zeker moment gewoon een sport) LEUK vinden! 😬 Laat dat willen afvallen los, dan valt er een last van je schouders en dat vertaalt zich echt op de weegschaal….

    1. Dat hoopte ik ook zo. Ik ging me in het begin veel energieker voelen en beter slapen. Toen dacht ik nog: oké niet slanker maar wel blijer en energieker. Ik wil die andere levensstijl. Mijn lijf geven en voeden zoals het goed voor me is. Maar een klein beetje resultaat zou me zo’n steun in de rug geven… Ik ga verder en geef niet op, maar soms is het echt enorm moeilijk. Dankjewel voor je lieve reactie. Groetjes Marga

  2. Geef het niet te snel.
    Gewoon nog doorzetten. Heb geduld. Het komt wel een keer goed. Blijf er in geloven ook al duurt het voor jou een beetje te lang.😊

    1. Bewegen wel en eten alleen een tradionele diëtiste. Ik ga nu verder kijken richting de voedselintolerantie. Ik heb ook wel het gevoel dat ik hulp nodig heb. Dankjewel voor je reactie.

  3. Held! Ik ga geen tips geven want ik ben na 35 jaar lijnen een heel andere weg ingeslagen en halleluya wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb!

      1. Snap ik maar ga anders eens naar een voorlichtingsbijeenkomst in het dichtstbijzijnde ziekenhuis, kan je al je vragen kwijt !

  4. Een ding heb je al behaald strakke billen en kont.

    Nu soms is het gewoon je voeding minderen dat een goed resultaat kan geven. In plaats van een groot bord te nemen een kleintje en niets mee bijnemen.
    Als je zo met je voeding bezig bent moet je dit ook met je lichaam doen. Dus van belang is beweging hebben dagelijks.

    Maar blijf doorzetten hoe moeilijk het ook is.

    Aum Shanthi

Laat een reactie achter op Burdy Reactie annuleren

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s