Avondzon

Ik hou van dit deel van de dag als de broeierige warmte plaats maakt voor de koele avond. Liggend aan de oever van een veluws meer neemt de natuur langzaam haar bezit terug. Nu de opblaaskrokodillen en spetterende kinderen zijn verdwenen keert de rust terug aan deze plas. Voor me zwemt een gezin met ganzen voorbij. Een eend wandelt naar me toe en staart me aan, daagt me uit om weg te gaan. De grassprieten waaien in de wind. Zo nu en dan rijdt er achter mij een auto voorbij. Verder hoor ik niets. De dalende zon verwarmt me nog net. Af en toe is het briesje wat harder en kouder en springen de haartjes op mijn armen overeind. Alles voel en beleef ik intens. De stilte, de omgeving, het zacht kabbelende water en de geur van zonnebrandolie die in mijn handdoek is gedrongen.
Ik vang een glimp op van mijn glimlach als ik mezelf zie in de zonnebril naast me op de handdoek. Het roze steekt nu sterk af tegen het gras. Ik ben de enige afwijkende kleur nog hier.

De eend wordt ongeduldig.

Het is tijd om te gaan….