De heenreis

De auto is tot de nok toe gevuld met teveel kleding, luchtbedden en “we nemen het toch maar mee want misschien verkopen ze het daar niet” boodschappen. Iedereen is duf van het vroege opstaan, behalve vader natuurlijk want die zit achter het stuur en let op de weg. De voorruit maakt elke minuut een slachtoffer en toont een slagveld van te pletter geslagen insecten.  De kleffe broodjes uit de koelbox vinden gretig aftrek evenals de citroen-en zwartwitballen uit het trommeltje van oma. Normaal zitten er koekjes in, maar voor de gelegenheid is de inhoud gewijzigd “want hij past zo fijn in het dashboardkastje.” Voor plassen onderweg duiken we discreet de bosjes in, want zo’n duur gepimpt toilet met zonnebloemdecoratie kost 50 cent en dat hebben we er, ‘2theloo’, niet voor over. Ja het bonnetje kan bij afrekenen in de shop weer ingeleverd worden, maar we hebben onze eigen voorraad eten en drinken, dus we hebben niks nodig. Vanaf de achterbank is af en toe een grondig “shit” te horen als Mario weer eens wint of Darth Vader net niet gehaald wordt en er bijna rook komt uit de  Nintendo DS. Kinderen ruziën over welke film er nu in moet, het welgemeende “wij keken vroeger gewoon naar buiten” wordt door de koptelefoons niet gehoord. Papa en mama zijn echter moe en nemen de uur-per-dag-Nintendo afspraak maar wat ruimer.. Als ze maar stil zijn..
Op de TomTom tikken de minuten en uren weg tot aan de bestemming. Moeder denkt nog eens zonder heimwee terug aan de kaartleestijd waarin het zoeken van de camping een gezellige ruzie werd. “Moet ik hier in? Ja ik denk het wel. Maar weet je het zeker? Ja ik denk het wel. Nu zeggen! Ja doe maar… De huppeldepupweg? …..Dat klopt niet.”

Langzaam wordt het spannend. Waar gaan we tijdelijk wonen? Is er genoeg te doen en hangt er eigenlijk toiletpapier in de openbare gebouwen?

In de zinderende hitte op de route de soleil die zijn naam sinds jaren weer eens eer aan doet, kruipen de blikjes voort. Veel luxe, dichte raampjes en gekoelde passagiers, een enkel barrel met een elleboog uit het raam om een zuchtje 30 graden wind te voelen en een bezwete mama die het overduidelijk meer dan zat is.

Nederland gaat op vakantie…

Marga, 31 juli 2013