Toen aan het begin van dit schooljaar de lijst bekend werd met de verdeling van meesters en juffen over de diverse klassen, sprong Thomas een gat in de lucht. Eindelijk een meester! Na al die (overigens hele lieve) juffen had hij wel zin in een man voor de klas. “Die doet vast hele stoere dingen”, zei hij.
Wat moest hij echter wennen aan die niet zo stoere maar soms wel erg strenge meester. Je kon met hem lachen, maar ook zeker om hem huilen, want wat was hij in Thomas’ ogen toch vaak onrechtvaardig. Niet tegen hem, maar wel tegen andere kinderen. Tijdens het 10- minuten gesprek gaf meester aan dat zijn lontje soms wel erg kort was en dat hij zou proberen om wat minder vaak te ‘bulderen’. Echt gelukt is dat echter niet en ik werd nog vaak getrakteerd op verhalen over kinderen die weer ‘volkomen onterecht’ op de gang waren beland. (Of dat echt zo onterecht was valt te betwijfelen)
Maar meester was ook erg grappig en als hij in een goede bui was en de kinderen in zijn klas goed luisterden, dan kon je erg met hem lachen.
Kon… Want de meester is er niet meer.
Toen ik vanmiddag mijn voicemail afluisterde en het bericht hoorde viel ik helemaal stil. Alle ouders van de kinderen van groep 7a werden persoonlijk op de hoogte gebracht dat meester was overleden. Hij was donderdag ‘niet helemaal lekker’ naar huis gegaan en dat was de laatste keer dat de kinderen hem zagen. Wat er het weekend in zijn hoofd om ging zullen we waarschijnlijk nooit weten…
Ik heb mijn kleine man nog nooit zo stil zien worden.
Na een paar minuten ongeloof kwam er met een klein stemmetje uit: “Ik had nog wel zoveel zin om morgen mijn nieuwe haar, schoenen en kleding aan de meester te laten zien. Nu zal ik hem nooit meer zien.”
We kunnen het allemaal nog niet geloven…
De kleding en de schoenen liggen klaar voor morgen. “Want je weet maar nooit of hij het van bovenaf toch ziet. ”
Ik legde een verdrietig en in de war kind in bed..
In de war, dat zijn we allemaal. Niet in de laatste plaats zijn familie, vrienden, collega’s en de kinderen van groep 7a.
Dag meester…
We hopen dat je de rust hebt gevonden waar je naar verlangde…
~Marga, 8 februari 2015~
Readmarga 
Jees. Wat is er toch aan de hand? Gisteren las ik over een jongetje.
Ontzettend mooi geschreven! Sterkte💋💋💋
Uhm jongetje?
Dankjewel. Liefs
Bij een ander las ik dat jongetje uit groep 5 plotseling overleden was.
Droef word ik ervan
Pff wat erg. Verschrikkelijk…
Heftig! Tranen springen me in de ogen! Sterkte! Xxx
zo mooi beschreven..sterkte..allemaal.
Dankjewel. Voor het lezen en je reactie…
Heel mooi. Hier ook ongeloof en verwarring. Moeilijk dat de kinderen dit al zo jong mee moeten maken.
Hoi Iris,
Het besef lijkt wel meer en meer door te dringen en daarmee wordt het ongeloof en verdriet groter… Kleine man heeft het er moeilijk mee. En wij ook…
Sterkte voor jullie.
Groetjes
Marga