Pieperdag

Daar ga je dan, samen met je moeder, fietsend op weg naar je eerste dag als brugpieper. Samen, want alles is nieuw. De stad, de fiets, de route en je tas. Zelfs de spullen ín je tas zijn nieuw. En we hebben dan wel een proefrondje gefietst, er zal maar nét vandaag een wegafsluiting zijn. En fietsen op zo’n dinsdagochtend is toch heel wat anders dan op een vakantiemaandag.  Oké, eigenlijk wilde vooral je moeder met je mee, omdat die een beetje moeite heeft met loslaten. 😉 

Klappertandend zit je naast me op de fiets. De zenuwen slaan keihard toe. Ik krijg een flashback van je eerste dag kleuterschool. Je huppelde naast me en vond alles geweldig. Tót het moment dat ik wegging. Je tranen waren niet te stoppen. De mijne ook niet trouwens. Nu weet je heel erg goed wat je te wachten staat. De vakantie is voorbij, het gaat beginnen. Zonder iemand die je kent om je aan vast te klampen. 

Dichter bij school word je steeds stiller en eenmaal bij school, nadat je die enorme stroom kinderen hebt gezien zie ik je gezichtje verharden. Wat ben je toch een enorme stoere bink hoe je dealt met alles. Stukken stoerder dan ik. Ik zie je met een vastberaden blik stampend het schoolplein oplopen en zie duidelijk de trekken van je vader. “Emoties kun je uitschakelen.” Ik weet dat je het moeilijk hebt, maar je duikt erin. Even ben je onzeker, maar je spot al gauw een jongen uit je klas gelukkig. Zelfverzekerd loop je erop af, zwaait nog aarzelend naar mij en ik spring weer op de fiets. Snotterend…natuurlijk.

Nu is het negen uur. Ik heb er al een half uur intensief trappen op zitten in het vroege Haagse zonnetje.  De boodschappen zijn ook al binnen. Ik verwachtte vandaag een heerlijke relaxdag te hebben, maar mijn gedachten zijn voortdurend bij jou. 

Ik weet dat je je wel redt maar vanochtend voelde ik letterlijk jouw hand uit de mijne glijden. Vanaf het moment dat je geboren werd is het proces van loslaten begonnen. En vandaag nam ik een hele grote stap.

Zet hem op kanjer! We zijn zo trots op je.

Mama, 23 augustus 2016

(Op de eerste dag van mijn tweede jaar op de middelbare school schreef ik in mijn dagboek: “Ik heb een nieuwe jongen in de klas gekregen en ik vind hem heel leuk. S***** van den Bosch heet hij en hij is zó knap.” Jouw papa stak met kop en schouders uit boven alle andere jongens. Net als jij. Ik ben benieuwd in hoeveel meisjesdagboeken jouw naam zal worden vastgelegd ♡)