Daar zit ik dan. Op de bank in mijn kale huis. Het thuis is eruit. Om me heen stapels dozen, klaar om de vrachtwagen ingeschoven te worden. Vier jaar was dit mijn thuis, ons thuis. Ik krabbelde hier op na een diep dal. Samen met de kleine man. We maakten herinneringen, hadden lief, dansten, huilden en genoten. We werden onverbrekelijk hij en ik. Dus ik breek niet, deze laatste dag. Ik lach en kijk met blijdschap terug op vier prachtige jaren in ons mooie paleisje. Tijd om vooruit te kijken naar al het moois dat voor ons ligt.
Ik ben er klaar voor!
“And I know, that I will be ready, or I will be dead again. I know in my head, I know in my heart, that I will be better, than I would’ve ever been. Or all that we had was all for nothing after all.”
you go girl! ❤
Wat mooi. Op naar een nieuw begin. Maar daar was je eigenlijk al mee begonnen 😉