In de auto op weg naar huis met mijn grootste trots naast me op de bijrijderstoel voel ik me volmaakt gelukkig.
Heerlijk vind ik het, rijden in het donker met mijn eigen muziek en mijn kereltje die verwoedde pogingen doet om de tekst mee te zingen. Dat heeft hij van mij, teksten zijn altijd belangrijk voor me geweest. Ik kan pas van muziek genieten als ik weet waar de tekst over gaat.
Bijna alle liedjes gaan over de liefde.. Onbeantwoorde liefde, liefde die gelukkig maakt en liefde die pijn doet. Liefde die eigenlijk al geen liefde meer is en liefde die niet mag bestaan.
“Zij is 15 en dus jong en ik de 20 al voorbij, ze is te jong voor mij, veel te jong voor mij”, zingen Nick en Simon.. “Mamma, ik ben te jong voor Esmee hè”… “Ja lieverd, je bent te jong voor Esmee.” Esmee is ons buurmeisje van 15… En op die leeftijd maakt een verschil van 11 jaar toch echt wel veel uit. Misschien komt het later goed. Als T. 24 is en zij 35… Ondertussen houdt hij hoop.
Heerlijk hoe hij nu al bezig is met de liefde. Al is het maar de liefde voor zijn moeder. “Ik hou zoveel van jou mama, jij bent de allerliefste mamma van de hele wereld”… “Later gaan wij trouwen”. Ik hoop dat het zo blijft. Dat er geen moment kom dat ik van mijn voetstuk val. Al komt er vast een moment dat hij zijn hart weggeeft aan iemand anders en mama op de tweede plaats komt. Dat hoop ik tenminste…
Ik leef op liefde, voor mij is er geen leven zonder liefde. Ik geloof in prinsen in prinsessen, in violen en haardvuren, in berenvellen, glaasjes wijn en een happy end. Een vriend zei me ooit: “Donder toch eens een keer van die roze wolk, die wolk bestaat niet”. Ik vind van wel. Ik creëer die wolk, hou vast aan mijn illusies en steek mijn kop in het zand als het soms allemaal zo anders gaat dan je hoopt en verwacht.
Knuffel mijn geliefden nog even extra op tijden dat het tegen zit en hoop en probeer daarmee alle pijn en teleurstellingen te verzachten.
Ik geloof in de helende werking van de liefde.
Laat mij dan maar een struisvogel zijn, laat mij The Real World dan maar negeren.. Ik wil het niet anders.
Er is al zoveel ellende, de wereld is zo groot…de tijd die we hebben te kort.
Soms is mijn wereld klein, zo klein als mijn hart.
Zo klein als liedjes zingen met mijn grote kleine liefde in de auto…
Leve de liefde
Leve het leven
Schaarse momenten van geluk
Duren vaak maar even
Marga, 2009
Een gedachte over “El O Vie Ie”