Streekpost

Vanaf het moment dat ik weet wat een brievenbus is en dat er een verschil bestaat tussen streekpost en overige bestemmingen ben ik heel trouw geweest in het sorteren. Ik heb altijd visioenen van een totaal overspannen postmedewerker die ingehuurd is voor overige bestemmingen en ineens een kaartje moet verwerken waarvan de bestemming dicht bij huis ligt. Volledig in paniek…
Overige bestemmingen was voor mij mijn hele leven alles buiten de postcodegebieden 7000 en 8000. Dat zit erin gebakken, dat is altijd zo geweest. Tot nu.

Ik ben verhuisd.

Mijn familie en vrienden (op eentje na) belandden bij het schrijven van de verhuiskaartjes op de grote stapel overige bestemmingen. De stapel streekpost omvatte slechts twee kaartjes. Een vriendin en mijn nieuwe schoonvader. Omgeving 2000 is nu mijn thuis, het netnummer 038 werd 070.

In voormalig huisje weltevree prijkt nog steeds het bord: Te koop. Dat houdt automatisch in dat het huis aangekleed moet blijven en verhuizen niet meer was dan iets meer kleding meenemen en wat onmisbare spulletjes. Ik stapte op zomaar een doordeweekse dag met een koffer met kleding in de auto en stapte twee uur later hier weer uit. En toen was ik verhuisd. Geen afscheidsmoment van mijn huis, geen groot vaarwel…

Gaandeweg deze verhuisvakantie zijn er toch wat meer meubels hierheen verhuisd (‘schat, mijn spullen zijn gewoon mooier dan de jouwe’) en is mijn huis langzaam ontmanteld. Ontdaan van haar spullen en haar ziel. Geef mij maar de quick and painless variant. Pleister met 1 ruk ervan af, even janken en weer door. Nu trekt het haartje voor haartje los en voel ik elk pijnlijk stapje in dat proces. Het wordt minder en minder mijn huis. Dat is goed, mijn toekomst is hier bij hem, maar dat de plek waar ik mezelf weer heb teruggevonden, nu afgedankt en uitgekleed achterblijft doet me zeer. Ze verdient meer.

De komende tijd zal ik er wekelijks slapen. Zolang ik de verantwoordelijkheid hou voor haar, blijf ik werken in 038. En kan ik kaartjes sturen naar de mensen die ik liefheb en blijft 8000 gewoon nog even streekpost. En hoe veilig dat ook altijd heeft gevoeld, ik hoop dat ik snel mijn nieuwe thuis, volledig mijn nieuwe thuis mag noemen. Zonder gereis, zonder versnippering en zonder tas inpakken. Volledig met hart en ziel op één plek.

Ik laat nu twee mannen achter als ik hier vertrek.

Home is where the heart is. Dat voel ik elke keer als ik hier de deur dichttrek. Bij hen ben ik thuis. Met veel vertrouwen beginnen we met zijn drietjes aan onze nieuwe start.

Marga, 11 augustus 2016