Het is crisis, al een tijdje, zo ook in huize weltevree. Al maanden ben ik bezig om wat geld over te houden aan het eind van de maand om die eindeloos grote spaarpot die ik “wenspot” heb gedoopt te spekken. Natuurlijk, ik ben blij dat ik niet een stuk maand overhoud aan het eind van mijn geld zoals velen, maar toch die nieuwe keuken/ badkamer/toilet en auto staan al een tijdje uit alle macht naar me te zwaaien. Na de zoveelste middag rekenen, plussen en minnen was ik eruit: mijn kapper, die moest er maar uit. Een flink bedrag eens in de zoveel maand, daar kan ik bijna 3 weken boodschappen van betalen. En daarbij, vroegah kleurde ik het ook altijd zelf, dus what’s the problem. Het uitgegroeide barbiblonde stro was op weg naar herstel en ik op weg naar het winkelcentrum.
De keuze is reuze in de Kruidvat, dus het duurde even voor ik eruit was. Een asblonde tint die, bij gebrek aan rode pigmenten, zeker niet oranje kan worden. De prachtige lachende mevrouw straalde me met haar parelwitte glimlach toe op de verpakking en haar wapperende haardos lachte met haar mee. 15 Euro, een koopje!
Eenmaal thuis kwam ik erachter dat het zelf kleuren met lang haar een behoorlijke klus is. Het in de meuk baggeren van de uitgroei was al een hels en moeilijk karwei, maar toen moest de rest nog. Het werd krap met de hoeveelheid, maar het lukte en geheel bedekt en met een hoopvol hart zette ik de wekker. In de tussentijd kon ik mooi de badmat wassen en het plafond afsoppen…
20 Minuten later keek ik in de spiegel..
O my god..
Toch oranje
Fuckerdefuck!
Het zal wel aan het licht liggen hier…
Buiten is het vast wel beter..
Zo licht als het nu lijkt zal het vast niet zijn.. in het donker..met je ogen dicht..
Vrijdagavond, Kijkduin
Schat.. ahum, kuch, ik vind je haar eigenlijk wel erg, ahum licht en oranje dus eigenlijk.. Het is niet heel lelijk, maar nou.. ja eigenlijk is het wel lelijk..
Ik ga al 20 jaar naar dezelfde kapper in Zwolle. En dan zit je in Den Haag.. Op dus naar de kapper van mijn lief voor het broodnodige herstel..
Met lood in mijn schoenen stap ik de hippe kapperszaak binnen waar een grote groep leuke meiden aan het werk is. Het wordt me ook meteen duidelijk waarom vriendlief 20 minuten rijdt naar deze zaak en zijn blije grijns en het feit dat alle meiden hem schijnen te kennen bevestigen dat. Na een kopje thee en het laatste nieuws over mevrouw Klabouw van Kotsbergen ben ik aan de beurt.
Ik durf bijna niet te zeggen dat ik mijn eigen haar heb gekleurd. Dat voelt alsof je tegen een topdesigner zegt dat je oma je kleren maakt. Gelukkig heeft het meisje kennelijk vaker met dit bijltje gehakt en ik krijg geen “dat is ook niet zo handig hè mevrouwtje” vingertje.
Omdat ik het wel zo enorm verkloot heb is mijn haar oranje met assig grijs en behoorlijk verzwakt. Overleg is daarom noodzakelijk en dus wordt er driftig gediscussieerd boven de wasbakken.. Er komt een groots “Tina was kosten die condome!” gevoel over me heen. Boven mijn hoofd knippert de neonverlichting.. Daar zit weer zo’n loser die dacht dat ze het wel ff zelf kon!! Ik zak wat verder weg in mijn stoel en mompel dat ik al jaren naar een goede kapper ga, maar één keer, één keer! wat anders heb geprobeerd..
Na driftig overleg wat de beste mogelijkheid is om mijn haar te redden krijg ik de berekening van de kosten te zien en kom tot de conclusie dat ik mezelf een compleet hoofd heb aangenaaid (met oranje haar) en dat ik van wat dit me gaat kosten 6 weken had kunnen eten. Ik sputter en denk na en mijn lief hakt de knoop door. “Doe het nou maar schatje” en ik zwicht. Dan ga ik maar genieten van een extra middag voor mezelf terwijl mijn mannen samen op stap gaan.
Het is een enorme klus en er staan 4 meiden tegelijk aan me te frunniken. Ik ben in mijn eigen extreme makeover beland. Aflevering 6: Thuishobbyisten in de renovatie.
Drie Weekends en twee Story’s later mag de creatie van spul en folie er eindelijk uit. Als ik in de stoel bij de wasbak plaatsneem gebeurt er iets magisch. Terwijl mijn hoofdhuid wordt getrakteerd op een massage zijn er vier bloedmooie geoliede mannen mijn rug en billen aan het masseren. De volautomatische massagestoel bewerkt mijn rug en ik lig met mijn ogen dicht in een hemelse fantasie te genieten. “I’ve died and gone to haircutheaven”… Als mijn haar is gewassen en er een herstellend “iets” in is gesmeerd, wordt er een warme handdoek op mijn hoofd gelegd en mag ik ontspannen. Mijn nieuwe vrienden beginnen tegelijkertijd weer met hun vakkundige handen en ik wentel me in een zalige ontspanning. Ik lig bijna te kreunen in de stoel, zo lekker is het. Dit is geen knipbeurt dit is een full body verwenarrangement! Als dit altijd zo gaat in het westen dan snap ik wel waarom die vrouwen in de bladen er altijd zo ontspannen uitzien…
Een zachte tik op mijn arm wekt me uit mijn roes en mijn haar wordt geknipt en in model geblazen. Ik kan mijn ogen niet geloven, ze hebben wonderen verricht. Het is het blondste blond en het donkerste donker en de kleuren vloeien samen tot één geweldige tint en omdat ik er al zo vaak naar heb gekeken laat ik ook nog 2 strengen veertjes erin vlechten.
Ik kan wel janken, zo blij ben ik.
Bij die kapperszaak betaal je niet voor een knip- of verfbeurt, je koopt er ontspanning en zelfvertrouwen. En voor een onzekere trien such as myself is me goed voelen echt heel belangrijk.
De rest van de dag bleef ik voelen, kijken, wapperen en friemelen aan de veertjes. Blij als een kind en warm van binnen als ik zijn trotse ogen ontmoette.
Nooit meer thuiskleuren! Massagemannen, I’ll be back…
Mede mogelijk gemaakt door mijn Ed en HiziHair.
Marga, 25 augustus 2013
Readmarga 
